Ondiñas que vides
ondiñas que vades
levádeme lonxe,
esta señardade.
¡Pechade a dor,
pechade a fame,
que ninguén morra,
que só, se aclame!
O vento ruxe,
o pino soa,
o outono chega,
a súa folla, doa
Falade lonxe,
non voceedes,
có neno dorme
¡No, despertedes!
Os seus beiziños,
biquiños dan,
cando amence,
¡Damos na man!
ONDAS QUE VENÍS, ONDAS QUE VAIS
Ondas que venís
Ondas qué vais
Llevarme lejos,
Esta soledad.
Cerrar al dolor,
Cerrar al hambre,
Que nadie muera,
¡Qué solo se aclame!
El viento ruge,
el pino suena,
el otoño llega,
su hoja, asienta.
Hablar lejos,
y no chillar
que el niño duerme,
¡No lo despertar!
Y sus labios,
besos me dan,
al amanecer,
¡En mí mano da!
Asun. 11/10/09.